Jestem Marionetką.

Tak bardzo się cieszę, że już nie czyta mnie ogrom ludzi.

NAPRAWDĘ.

Niektóre posty mają po 1000 wyświetleń i to mnie przeraża.

A teraz mam po 100 i cieszę się z tego bardzo.

Bo mogę być sobą i nie bać się pisać.

Niedawno (niespełna tydzień temu) znów zostałem bardzo skrzywdzony.

Odebrano mi nadzieję,

wiarę,

odebrano mi...siebie

znowu.

Czuję się jak marionetka.

Możesz się mną bawić, a później zostawić jak gdyby nigdy nic.

Jestem marionetką.

Boję się znowu pokochać, nie chcę żeby ktoś znowu odebrał mi siebie.

Tylko tle mi zostało, czyli troszkę mnie.

Bo w głębi siebie jestem mną.

Tylko troszkę.