To dziwne że teraz wącham twoją podkoszulkę
Żeby nie zapomnieć jak pachniesz
Bo teraz Cię nie ma
Ten zapach teraz zaraz przeminie
I mija
Teraz siedzę sam w naszym pokoju
Ciebie juz tu nie ma
I cie nie będzie
Ciekawie czy ten pokój Cię zapomni?
Ciekawe czy moje pszczółki czasami przemówiły do Ciebie
Ciekawie co takiego po by ci powiedziały
One pewnie też będą za tobą tęsknić
Dużo rzeczy będzie za tobą tęsknić
Tak jak twoje kwiaty, o które tak bardzo dbaliśmy
Czy one zwiędną i znowu będę musiał podlewać je łzami?
Czy one wyrosną?
Będzie cię pamiętać nasze łóżko, na którym rozmawialiśmy na tak poważne tematy?
I te głupie paprochy
Moje oczy także będą cię pamiętać
I to jak na ciebie patrzyły
Widziały wszystko co dobre
I były najpiękniejsze wszystko na świecie
Ciągle patrzą
Miałeś pomóc mi myć okna
A nawet tego nie doczekaliśmy