Urodzony gdzies w ogniu
Daleko od rodzinnej atmosfery
Calkiem sam, z paronoja w glowie
Widzi tylko ciemnosc i nie moze z niej wyjsc
Jest mu tak dobrze ale chce wyjsc
23 lata zycia w nedzy
Ciagle widzi ogien
Nie pytaj mnie o historie
Po prostu sie nim zajmij
Staraj sie go zmienic
Ryzykujesz tylko upadkiem
Zmienia sie co chwile
I chyba nie jest prawdziwy
Stoi jak kamien
A zmienia sie w pył
Ogien stara sie go pochlonac
Jest ciagle ciemno
Ciagle goraco
I chyba to prawda
Bo juz spłonął
Oni tak jakby ciagle na mnie patrza
Patrza na kazdy moj ruch
Na kazdy błąd
Na to, az powiem cos nieodpowiedniego
Jestem swoim najgorszym koszmarem
Ciagle siebie przesladuje
Ciagle siebie nie doceniam
Bo przeciez w glowie mowia inaczej
Chyba wciaz siebie nienawidze
I tego
W jaki sposob patrze na siebie
Tylko moje demony moga zdecydowac co zrobie
Czy uwolnie sie od nich?
Obserwuje tylko kolor czerwony
Tylko ogien
Karmi mnie zlem
A ja ulegan
Patrze na siebie
I nie widze siebie
On tem gdzies gleboko utknal
Pali sie w zakamarkach
Tylko ogien i demony
Pieklo w sercu
Ciagle za malo
Pieklo w zyciu