Nie trać mnie

(KLIK)
Nie wiem jak napisać tego posta.

Wiem o czym chce pisać, ale nie wiem jak to wszystko ładnie ułożyć.

Minął tydzień,

tydzień od kiedy Cię nie mam,

tydzień od kiedy zepsułem wszystko.

Ale dalej mam nadzieję, naprawdę.

Ale ty chyba nie masz tej nadziei.

Ale nasz weekend w Rzeszowie pokazał mi jak bardzo Cię kocham.

Oczywiście wiedziałem to wcześniej,

ale wtedy...

Wtedy poczułem, że mogę z Tobą wszystko,

że chcę z Tobą mieszkać,

chcę z Tobą przeżyć całe moje życie,

chcę spać z Tobą w jednym łóżku,

chcę mieszkać w drewnianym, małym domku,

ale tylko z Tobą.

Tylko z tobą chcę dzielić moje dni.

K proszę zrozum, nie stracisz mnie.

Obiecuje.

Nie musimy spędzać ze sobą każdego dnia, teraz to wiem.

Bo to właśnie nas dzieli.

Lecz Ty już mnie nie chcesz.

Bo wszystko zjebałem.

Wszystko.

Dlatego znowu bałem się pokochać i zaufać.

Ale udało Ci się.

Poznałem.

Zaufałem.

Zakochałem.

Zyskałem.

Straciłem.

Ten schemat powtarza się zawsze.

Zawsze to wszystko się tak kończy.

Ale tym razem nie odpuszczam, bo zależy mi na Tobie tak bardzo,

że będę walczyć.

Pytanie brzmi, ile mam jeszcze siły.

Bo jestem silny, ale czy mam siłę?

Tak, nie, nie wiem.

Nie trać mnie.

Proszę...

List do Ciebie.

Proszę wysłuchaj mnie w tym liście.

Proszę przeczytaj do końca.

I proszę daj mi szanse.

Wiem, że to nie jest proste i łatwe.

Ale proszę daj mi szanse spróbować jeszcze raz.

Daj mi szansę jeszcze raz pokazać jak bardzo Cię kocham.

Nie dam rady bez Ciebie.

Bo mój świat bez Ciebie, jest bez barw.

Zacznijmy od nowa.

Wiem, że już próbowaliśmy, ale proszę spróbujmy jeszcze raz.

Przeczytaj posty o Tobie.

Moja miłość się nie zmieniła, nie zgubiła.

To ja się pogubiłem, ale to nie Twoja wina.

Niczyja.

Pójdę na terapię.

Zrobię wszystko żeby było dobrze.

Wiem, że siłą Cię nie zatrzymam.

Ale wiem też, że chcesz ze mną być tylko się boisz.

Boisz się, że coś sobie zrobię.

I boisz się, że nie dasz rady tak dłużej.

Ale oboje damy.

Jeśli będziemy oboje pokazywać, że się kochamy to przetrwamy wszystko.

Tylko proszę daj mi szansę to pokazać.

Pokazać, że Chcę ciebie.

I tylko Ciebie.

Piszę ten list abyś zobaczył nadzieję.

Wiem, że ją masz.

Wiem, że chcesz ze mną być.

Bądźmy ze sobą i nie udawajmy niczego.

Za bardzo Cię kocham.

Jesteś moim kochaniem.

Wiem, że już to mówiłem.

Ale tym razem tego nie spierdole.

Obiecuję Ci.

Tylko proszę bądźmy w związku.

A już nigdy się nie skrzywdzę.

Ciebie też nie.

Ja potrzebuje Ciebie, a ty potrzebujesz mnie.

Będziemy razem patrzeć w gwiazdy.

Będziemy się opalać.

Będziemy robić zdjęcia,

Już wiem, że to Ciebie szukałem przez całe życie.

Już wiem.

Bo tylko tego chcę.

Ciebie.

Wybacz mi.

Proszę.

Kocham Cię.

Moje życie

Moje życie jest takie... zakręcone.

Stąd ta nazwa.

Moje humorki, mój egoizm.

Moje emocje, mój ból.

Moje szczęście, mój świat.

Potrafię w czasie jednej godziny zmienić humor 100 razy.

Mogę być na coś wkurzony, a za chwilkę mogę żałować tego.

Później mogę sobie coś zrobić, następnie mogę się śmiać.

Dlatego od zawsze wolałem nie mieć, niż mieć.

Bo to co mam to na pewno stracę.

Dlatego mam tak mało przyjaciół.

Dlatego blog to dla mnie coś ważnego.

Bo tutaj nie muszę niczego ukrywać.

Nie muszę udawać, że wszystko jest okej.

Mogę płakać i pisać, a wy i tak rozumiecie.

Mogę być szczęśliwy i pisać, a wy i tak rozumiecie.

Mogę pieprzyć głupoty, a wy dalej jesteście i mnie wspieracie.

Doradzacie.

"Chcę umrzeć"

"Tak naprawdę to nie chcę umrzeć.

Po prostu pogubiłem się w życiu i potrzebuję drugiej osoby,

która poświęci mi uwagę i wskaże, 

co robić dalej."

I wiem, że trudno jest być z osobą, która ma chorą psychikę.

Ale zanim zaczęliśmy się spotykać, ostrzegałem i pytałem czy wytrzymasz.

- Dam radę.

Taka była odpowiedź.

A teraz?

Jak dzwonię to nie ma Cię...

Nie dzwonie na złość.

Potrzebuję Cię, naprawdę.

Dzisiaj (26.07) mija dwa lata odkąd poznałem (straciłem) bardzo ważną dla mnie osobę.

I w głowie dalej ją mam.

Bo ludzie przychodzą i odchodzą.

A ja chcę tylko spokoju i stałych ludzi.

Czy pragnę tak dużo?