2 lata

Dokładnie 2 lata temu wszystko sie zaczęło. Dwa lata temu założyłem bloga, którego prowadzę do dziś. Bloga z którego nie zrezygnuje. Razem z moim blogiem zmieniałem się ja. Pamiętam, że chciałem wtedy coś zmienić w moim życiu, zacząć coś nowego, spróbować coś nowego.

Od zawsze pisałem to co czuję, nie zgrywałem kogoś kim nie byłem. Nie oczekiwałem czytelników. Wiedziałem, że to co pisze być może ktoś przeczyta, ale nie musi, być może komuś się to spodoba, a komuś innemu nie. Lecz nie wiem czy byłem gotowy na ten hejt, który się czasem zdarzał, ale byłem silny i dawałem radę. Nadal daję radę.

Przez te dwa lata moja nazwa bloga została zmieniona aż 3 razy. Zaczynając od "Happy" Adriana" przechodząc przez "AdrianFechnerBlog", a kończąc na aktualnej nazwie. Jestem każdym z wymienionych nazw. Raz jestem szczęśliwy, raz smutny, ingeruje się w bloga, przynajmniej staram się. Jestem również zakręcony i jest mi z tym dobrze. Staram się, próbuje nowych rzeczy. Lubię to.

Dwa lata temu miałem 15 lat. Być może pisałem wtedy bardzo chaotycznie. Nie zwracałem uwagi na pisownie, ale pisałem wszystko co chciałem napisać i starałem się. Dzisiaj mam 17 lat już wiem co robie dobrze, a co źle. Zmieniam to i zmieniam siebie. To wszystko dzięki mojemu blogu. On mnie zmienił. Mam nadzieje, że na lepsze. I mam nadzieje, że będzie zmieniał mnie dalej. Bo blog to mój pamiętnik.

Dziekuje wam, że przechodzimy tą historie razem.

Nienawidze

#dziwnypost

Nienawidze ludzi.
Nienawidze tego, że nie mam sie komu wygadać.
Nienawidze tego, że nie mam przyjaciół.
Nienawidze jak ktoś robi mi na złość.
Nienawidze jak ktoś robi to samo co ja.
Nienawidze tego, że nie umiem być sobą.
Nienawidze jak ktoś mówi o jednym i tym samym.
Nienawidze szkoły.
Nienawidze jak ktoś gada tylko o sobie.
Nienawidze tego, że dodaje mało postów. Nienawidze niesprawiedliwych nauczycieli.
Nienawidze chodzić na imprezy.
Nienawidze papierosów.
Nienawidze alkoholu.
Nienawidze niektórych osób.
Nienawidze ubierać się "dobrze".
Nienawidze kupować prezentów.
Nienawidze tego, że nie mogę się odnaleźć wśród ludzi.
Nienawidze kamyków.
Nienawidze rosołu.
Nienawidze się uczyć.
Nienawidze tego, że wszystkiego nienawidze.

 Nie mówcie mi czegoś co nie jest prawdą. Nie namawiajcie mnie na coś czego nie chce. Posłuchajcie czasem kogoś innego niż tylko siebie. Nie mówcie tylko i wyłącznie o sobie. Nie róbcie wszystkiego co robią inni. Ludzie są różni. Czasem trzeba wysłuchać kogoś niż mieć go gdzieś. Ludzie też mają problemy, nie tylko wy je macie. Nienawidze tego wszystkiego.