Naśladowca

KLIK

(proszę nie mylić z prześladowcą)
Od razu z grubej rury.

Wkurza mnie to, że niektórzy próbują robić to co ja.

Być może sam na to pozwoliłem.

Kiedy ja coś powiem- ta osoba mówi dokładnie to samo myśląc,

że zapomnę o tym co powiedziałem.

Naśladowca próbuje ukraść mój styl,

mój styl bycia,

moje życie.

Dosłownie jak klon.

Pokaże jakąś piosenkę i od razu musi się jej nauczyć żeby być tą "pierwszą".

Nie tylko się jej nauczyć, ale nauczyć się 100 innych piosenek tego wykonawcy.

MASAKRA.

Przecież nie da się być mną bo każdy jest inny.

Nawet jeśli naśladowca chce mną być to NIE BĘDZIE, bo się tak nie da.

Nie lepiej być sobą?

Nie lepiej robić to co się chce, tylko to co robi ktoś inny?

BEZ SENSU.

Czasem wolę nie mówić o jakieś piosence, wokalistce...

Bo od razu nazywa się wielką fanką.

Ale mnie to wkurwia...

To udawanie bycia kimś, kim się nie jest.

Żałosne.

Rozumiem szukania autorytetów, ale ja nim nigdy nie będę.

Zresztą to już od dawna nie można tak nazwać.

To stało się codziennością.

A codzienność- rzeczywistością.

Chyba jesteś smutny, że nie możesz mieć tego co ja?