czasem mysle ze jestem chodzacym smutkiem
ze moje imie to smutek
ze nie ma nic wiecej
tylko smutek
tylko ja nie chce taki byc,
wiem ze sprawiam ludziom rdosc
ale gdy ja im daje ta radosc
to ona ode mnie ucieka
wtedy pojawia sie smutek
na miejsce szczescia wchodzi smutek
i on mnie wypelnia
az po same kosci
chcialbym byc szczesliwy,
naprawde
to jedno z moich najwiekszych marzen
po prostu bycie szczesliwym
a moze to jest AZ
szczescie jest mi tak bardzo obce,
ze nie potrafie sobie przypomniec jak ono wyglada
gdy pojawia sie we mnie szczescie na milisekundy
to czuje sie tak bardzo dziwnie
ze od razu je wypycham z siebie
bo czuje ze to obce mi uczucie
bywaly takie momenty kiedy bylem szczesliwy
to bardzo tesknilem za smutkiem
za tym katowaniem siebie
tesknilem z robieniem sobie krzywdy
dziwnie jest to tlumaczyc
osoba ktora nie zyje w ciaglym smutku
nie wie jak to jest byc smutkiem
to ciagle zamartwianie sie
myslenie o przyszlosci
myslenie o tym, czy mi sie uda
myslenie o
smutku
czasem nie czuje nic
tak jakby resztka mojej duszy opuscila moje cialo
nie wiem czy pustka jest gorsza od smutku
chyba tak
bo pustka nie jest uczuciem
a smutek juz tak
kazda emocja i kazde uczucie jest potrzebne
zeby wiedziec jak ono smakuje
tylko czesto zapominamy
ze jak czegos nie probujemy
to zapominamy jak to smakuje
a ja zapomnialem o szczesciu
i watpie ze kiedykolwiek je odzyskam.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz