I don't feel ANYTHING

Dobrze jest nic nie czuć.

Nie czuje zupełnie nic.

Smutku

Szczęścia

Bólu.

Po prostu, nie czuje.

Grudzień to dla mnie miesiąc smutku i bólu.

To znaczy był.

Na początku straciłem przyjaciółkę, która nigdy nie była moją przyjaciółką.

Później osoba, w której pokładałem nadzieję, zawiodła mnie 2 raz z rzędu.

Znów dał mi nadzieje, którą odebrał.

Następnie po raz znowu "przyjaciółka" się mną pobawiła i odstawiła jak zabawkę.

Pisała "miałam na Ciebie chwilową fazę".

No...

Tak wyglądało moje życie w grudniu.

W sumie nie tylko w grudniu.

Cały rok był chujowy.

Jak każdy poprzedni od końcówki 2016.

Najwyraźniej jestem stworzony do tego by być marionetką.

To dlatego już wolę ni czuć niczego.

Wiem, że to niszczy ale tak mi dobrze.

Zacząłem zauważać, że coraz mniej rzeczy mnie denerwuje.

Kiedyś denerwowało mnie to, że mój brat zakładał moje skarpety.

Dzisiaj się patrze i ... nic.

Kiedyś bym krzyczał, a teraz?

Nic.

Po prostu nic.

Pustka.

Muszę przestać nazywać ludzi od moich przyjaciół.

Bo dopiero po czasie okazuje się jacy oni są naprawdę.

Moich prawdziwych przyjaciół jestem w stanie wyliczyć na palcach jednej ręki.

Chyba antydepresanty działają.

To chyba dobrze.

Pierwszy dzień bez uczuć minął dobrze.

I szybko.

To najważniejsze.

Już niczym się nie przejmuję i nigdy nie chcę się przejmować.

Dziękuje wszystkim, którzy mnie skrzywdzili i sprawiły ból którego nigdy wcześniej nie było mi dane poczuć.

Bo dzięki wam nie czuję.