Wyznanie

 Kiedys

Bardzo potrzebowalem atencji

Bo w dziecinstwie jej nie mialem

Potrzebowalem ludzi wokół siebie

A kiedy okazalo sie, ze ludzie nie potrzebuja mnie

Wpadalem w histerie

I to naprawde nie bylo fajne

Ciagle zamartwienie sie tym co zrobilem zle i jak moge to naprawic

Robilem duzo okropnych rzeczy

Naprawde

Ale odkupilem winy

Juz takj nie jestem

Bo kto z nas taki nie byl?

Teraz

Juz nie potrzebuje tej atencji

Nie potrzebuje was informowac kiedy przyjade, bo i tak nie czekacie

I tak zawsze srednio was to interesowalo

I wiem

Ze gdybym teraz wrocil

Zrobilbym najwiekszy blad mojego zycia

Wrocilbym do bagna z ktorego sie wyrwalem

Dlatego znalazlem ucieczke

Dopiero niedawno zaczalem to pojmowac

Po kolejnym zlamanym sercu

Po kolejnym skrzywdzeniu

W koncu zrozumialem

Ze wcale nie jestem taki zly

Ze nie musze miec mase ludzi przy sobie

Ze musze nauczyc sie spedzac ze soba czas

I oto efekt- ja

I ja zawsze bylem dobry 

Ja po prostu bylem zaburzonym dzieckiem, nastolatkiem

Wy zyliscie w miare „przyzwoitych” rodzinach 

A ja nie

Dlatego osoby, ktore tego nie przeżyły NIGDY tego nie zrozumieja

Osoby ktore mnie zostawialy

Prawdziwe

Ktore mialy zostac

Po prostu poszly na łatwiznę 

I to jest prawda

Ja zostaje do konca

Mimo ze potrafimy nie odzywac sie jakis czas

To ja i tak wroce

 i WY tez powinniscie 

Tylko ci naprawde prawdziwi

A was nie ma

I

To nie tylko ja bylem bledem

#wyznanie