Budzac sie sam w tym lozku

Mysle o tobie sprzed lat

Ale ty sprzed lat

Juz dawno

Nie wrocisz

 Usmiechem witaj dzien

A wszystko lepsze wyda sie

Zaraz lato sie konczy

 Dzien za dniem

Tak leci

Powoli

Tak naprawde to

Nie wiem gdzie ucieka mi ten czas

Coraz szybciej on mija

A kiedys myslalem ze juz szybciej sie nie da

I boje sie 

Ze bedzie mijal jeszcze szybciej

Ale ten rok,

Dokladnie rok

Zmienil mnie tak bardzo ze nie potrafie tego opisac

Nie potrafie tego pojac

Bo kiedys myślałem ze juz nie da sie lepiej myslec

Ja chyba po prostu w koncu dojrzalem

I taki tez sie czuje

Dojrzaly

Czuje sie

Dorosly

Czuje sie niezbyt dobrze

A nie czuje jednoczesnie zadnych zmian

Jak to dziala?

Czy to jest w ogole normalne?

Zaraz lato sie konczy

I czuje ze ja z nim tez 

Zasne na kilka miesiecy

A to jest zawsze bolesne

Zaraz lato sie konczy

Wiec i chyba my?

Jak oddychac

 Chyba zapomnialem jak oddychac

Znowu

Troche czuje sie tak jakbym znow mial 17 lat

Bardzo, bardzo bym chcial

Dlaczego ja tego nie docenialem?

Dlaczego ja tego nie widzialem?

Ciagle tylko narzekalem i narzekalem

Tylko ze to tez bylo prawdziwe

Musze zyc z dnia na dzien

Po prostu

Nie patrzec na to co bylo

I nie zyc przeszloscia

Wiersz o samobójstwie

 Wczoraj był nieświadomie przyszła zadyma

Bo wieczorami nadciąga ta bieda

Bieda z umysłu- a raczej jej brak

Ze znów samobójstwa nadszedł czas

I stalem wieczorem, troche nad balkonem

Myśl podpowiada ze musze już odejść

Jaki sposób znowu wybiorę?

Może tym razem na “plusk” przyszedł czas?

⁃ “Ale ja nie mogę!”

To głos Adriana, gdzieś tam w oddali

I krzyczy:

⁃ “Zostań, tu jeszcze na troche, na dzień lub dwa”

A on dobrze wie, że i tak przegra

⁃ „Dureń i głupiec!”

Mi wciąż powiadają

⁃ „(…) Że ja to bezdzietny, że ja to taki Amerykanin”

⁃ „A ja tu tylko spełniam wasze życzenia”

I nawet gdy kłócisz 

I nawet gdy tłumaczysz, a żec można ze przetłumaczyłeś

To po chwili krótkiej 

Pojawia sie ona

Nosi nazwe:

PLOTKA

Ona tak krąży i tworzy swą historię

Ja tylko słucham i kiwam głową na „tak”

Wróćmy więc proszę do samobójstwa

Przyznam przed sobą i wami

Że ja w duszy nie tylko pustkę widzę

Ale też nadzieję, że wrócę

Wkrótcę