10 lat bycia fanem DEMI LOVATO/LOVATIC!!

 nie moge w to uwierzyc

tak szybko to zlecialo

pamietam jak bylem w 5 klasie podstawowej

i moja ówczesna przyjaciolka przypomniala mi o Demi

moja historia z demi zaczela sie juz w 2008 roku kiedy wyszedl Camp Rock, 

juz wtedy jako 7letni chlopak pokochalem ja i jej muzyke

pozniej doszla Sloneczna Sonny, Camp Rock 2 i Program Ochrony Ksiezniczek

i do 2010 roku mozna powiedziec ze bylem jej fanem

pozniej totalnie zapomnialem o Demi, az glupio mi sie przyznac

ale tak bylo

do czasu (tak jak wspominalem) moja przyjaciolka mi ja na nowo "pokazala"

i jej nowe piosenki

ktore pokochalem

i tak mijal pieknie czas

i minelo juz 10 LAT!!!

nie moge w to uwierzyc jak szybko to zlecialo

najlepsze jest do ze kocham Demi coraz mocniej z dnia na dzien

i jak nie wierzycie zapytajcie ludzi z ktorymi przebywam na co dzien, sami wam powiedza jak odwalam z Demi!

nie sadze ze Demi moze mi sie kiedys znudzic

nie przyjmuje takiej opcji

nigdy mi sie nie znudzila i nigdy mi sie nie znudzi

boze Demi... nawet nie wiesz kobieto co ty ze mna robisz

i to jak bardzo na mnie wplywasz

twoje piosenki sprawiaja, ze nie czuje sie samotny

nie wiem jak mam ci dziekowac <333

ostatni dzien lutego

 ten miesiac byl dla mnie bardzo dziwny

duzo sie stalo

serio

i dobrze ze zlecial tak szybko

nawet nie wiem co mam za bardzo pisac

wiem jedno

powoli godze sie z tym ze nasza przyjazn nie byla na zawsze

i raczej nie bedzie

to nie zmieni faktu ze

zawsze bede o tobie pamietac

w porzadku jesli o mnie zapomnisz

tak samo jak o tym co stalo sie rok temu

i jeszcze rok wczesniej

i kolejny rok

czas leci

ale to nie oznacza ze ja mam stac w miejscu

musze plynac razem z nim

i sie rozwijac

ucze sie na bledach

ten miesiac pokazal mi to najbardziej

i dam rade wyjsc z kazdej sytuacji

a przynajmniej

bede sie starac

ach te studia

 znowu ten temat, wiem

ale gdy cos mnie meczy dlugo, to wole to napisac i wyrzucic z siebie to wszystko

szczerze?

to nie wiem czy studia sa dla mnie

oczywiscie podoba mi sie to, podoba mi sie studiowanie

ale nie wiem czy to jest cos co chce robic tyle lat

z drugiej strony co mam robic jesli nie studiowac?

w poprzednim semestrze stres we mnie tak narastal

ze chodzilem ciagle nabuzowany

to nie tak mialo wygladac

nie po to poszedlem na studia zeby sie ciagle stresowac

specjalnie wybralem kierunek ktory mnie bardzo interesuje

ale nie sadzilem ze moze tak bardzo na mnie wplynac

i teraz 

co robic?

kazdy mi mowi zebym zostal

ze dam rade bo to szybko zleci

wiem, ze dalbym rade, wiem ze szybko zleci

ale ja nie chce kazdego dnia budzic sie z mysla, ze nie chce tu byc

nie wiem co jest przyczyna

nie wiem dlaczego tak bardzo boje sie kazdego dnia tutaj byc

przywiazalem sie do ludzi z sandomierza

i zawsze ciezko mi ich zostawiac

mimo ze wiem, ze zaraz wroce

od listopada bije sie z ta mysla

czy chce studiowac

dalej nie znalazlem odpowiedzi

ale najbardziej boli mnie to

ze nie wiem co chce robic w zyciu.

trzeba

 czasami trzeba powiedziec cos doslownie

A&A&A

 wiem, troche dziwny tytul

ale zaraz wszystko wytlumacze

do tych dwoch osob

wiem, nie jestescie przygotowani

rozumiem, ja tez

ale musze to z siebie wyrzucic

zaczelo sie tak jak zawsze

nowe znajomosci, przyjaznie to ekscytacja i takie uczucie ktorego nie da sie opisac

tak tez bylo z wami

ja was poznalem

poznalem cie z nia i zaprzyjaznilismy sie w trojke

nie da sie opisac ile razem przezylismy

przynajmniej ja tak o tym mysle

wtedy byliscie dla mnie najwazniejsi

serio

nikt nie byl wazniejszy od was

kochalem z wami spedzac czas

kochalem z wami rozmawiac

i kochalem z wami przebywac

nawet planowalismy w wakacje wspolny tatuaz

stad ten tytul

mielismy sobie wytatuowac literke A

bo to pierwsza litera naszych imion (powiedzmy)

ja wam to odradzalem, bo wiedzialem jak sie to skonczy

zawsze konczy sie tak samo

no i tak sie zakonczylo

teraz spotykacie sie beze mnie

robicie rzeczy ktore kiedys robilismy razem

czy jestem zazdrosny?

nie powiem ze nie, troche tak

ale to dlatego ze chcialbym to robic z wami,

a nie dlatego ze robicie to razem

Ty odsunelas sie ode mnie juz jakis czas

ale dalej o tobie mysle

wiem ze masz w to wyjebane

ale ja naprawde nie

kazdego dnia mysle o tobie i o tym jak sie czujesz

zaufalem ci tak bardzo ze nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy

mowilem ci doslownie kurwa wszystko

a ty pewnego dnia odsunelas sie ode mnie

i dalej nie wiem dlaczego

ta nieswiadomosc mnie zabija od pazdziernika 

Ty A2

mamy kontakt dalej czas

ale prosze nie mow mi ze nic sie nie zmienilo

bo juz praktycznie ze soba nie rozmawiamy

juz tak bardzo odsunales sie ode mnie ze prawie cie nie znam

pokazales mi tak duzo rzeczy, ze nie zdajesz sobie sprawy

a nawet nie obchodzi cie co u mnie slychac,

czy wszystko okej,

czy daje sobie rade

stajesz mi sie obcy

albo juz sie stales

i co mam zrobic zeby to zmienic?

probowalem, pisalem, rozmawialem, plakalem do ciebie przy tobie

nie ruszyly cie slowa ktore powiedzialem

juz dluzej nie moge sie starac

juz naprawde nie mam sily ubiegac sie o twoja uwage

tak ciezko przechodzi mi przez mysl to ze moge cie stracic

a juz cie trace

juz prawie cie nie ma

co moge wiecej zrobic?

kocham was

naprawde czuje cos takiego ze jestescie mi tak bardzo bliscy

dlaczego nie moze byc tak jak wczesniej?

dlaczego nie mozemy znowu wychodzic, cieszyc sie, swirowac i robic rozne rzeczy

dlaczego tak bardzo sie ode mnie odsuneliscie?

naprawde chcialbym to wiedziec

jestem w stanie zaakceptowac to ze jak wrocicie i powiecie mi dlaczego tak jest to odpuszcze jesli naprawde bedziecie tego chciec

juz mam naprawde dosc tego ze niewazne gdzie pojde, gdzie spojrze, co zrobie ciagle mam was w glowie

ciagle mysle o naszej lawce

o safe place

o gorce nad kosciolem

o jeziorze

o zdjeciach

o naszych wspolnych wspomnieniach

o was

juz nie chce

juz nie daje rady

prosze dajcie mi znac dlaczego tak jest

tak bardzo za wami tesknie

ze tesknota rozwala mnie od srodka