Zabawa w chowanego

 Moze wam sie kojarzyc z piosenka Kory, ale nie.

Ten tytul kryje w sobie mase ciekawych, tajemniczych i pieknych wspomnien ktorych na pewno nigdy nie zapomne.

Dobra przygotujcie sie.

Kiedy bylem dzieckiem i moje rodzenstwo tez.

Moj brat starszy o rok

Moja siostra starsza o dwa lata

I moja druga siostra starsza o cztery lata

(Spokojnie mam wiecej rodzenstwa)

Bawilismy sie w rozne zabawy, jedna z nich byla wlasnie zabawa w chowanego, podchody.

Jako najmlodszy z rodzenstwa czesto chcialem sie w cos bawic, chcialem wychodzic ze starszym rodzenstwem gdzies ale wiem ze nie moglem.

Ale oni spedzali czas ze mna kiedy byli w domu (nie zawsze ale czesto). I caly czas sie bawilismy, tylko to pamietam.

Pozniej juz kazsy dorosl i szedl w swoja strone ale dalej trzymalismy sie razem.

Jaki to ma sens ze to pisze?

Taki ze teraz prawie kazdy sie ze soba nie odzywa. I serio kurwa wola sie klocic niz ze soba porozmawiac.

Jesli to czytacie dam wam zajebista rade

Pogadajcie jak dzieci, lub pogodzcie sie jak dzieci.

Po prostu podejdzcie i pogadajcie, wyjasnijcie tylko na spokojnie.

Czasem naprawde zadziwiaja mnie wasze klotnie ktore w ogole nie powinny istniec.

Tesknie za tymi zabawami we czworo..

Chcialbym zeby chociaz raz,

Chociaz ten ostatni raz pobawili sie w jakas zabawe.

Nie udajmy ze nie bylismy dziecmi

Pamietajmy i robmy tak zeby to trwalo jak najdluzej

Bo nigdy nie wiecie

Kiedy zycie moze sie skonczyc.