Stare czasy... Stare piosenki. Stare miejsca. Dawne osoby. Inne filmy. Stare związki. Stare przysmaki. Inne słodycze. Stare seriale. Stare zdjęcia. Inna szkoła.
I inni przyjaciele.
Tego nie da się zapomnieć.
Każdy z nas będzie pamiętać to co się stało, nawet wtedy kiedy spróbujemy zapomnieć.
Chwila zapomnienia na pewno coś daje, ale przez głowę zawsze przewija się ta myśl co zrobiliśmy źle i co mogliśmy zrobić, a nie zrobiliśmy. Pamiętam.
Zabawki, którymi się bawiliśmy już pewnie dawno ich nie ma.
Piosenki, które słuchaliśmy zostały zapomniane.
Miejsca, do których przychodziliśmy codziennie zniknęły.
Osoby, które były, odeszły.
Filmy, które oglądaliśmy, nie istnieją.
Związki, w których byliśmy zginęły.
Przysmaki, które jedliśmy, już nam nie smakują.
Słodycze, bez których nie mogliśmy wytrzymać, nie są produkowane.
Stare seriale są teraz dziecinne.
Stare zdjęcia zostały w albumach.
Inna szkoła, do której nie wracamy.
Przyjaciele, których już nie ma.
Na tym wszystkim jest kurz, którego nie da się ściągnąć.
Do przeszłości nie wrócisz, ale nigdy nie zapomnisz.
Jedyne co Ci zostało to wspomnienia.
One zostaną z Tobą na zawsze.
Nie pozwól, abyś zapomniał.
Pięknie napisane
OdpowiedzUsuńdziękuje :)
UsuńCzasem dobrze jest nie zapominać i wspominać te dobre momenty, jednak bywają chwile za którymi bardzo nam tęskno i nie umiemy o nich zapomnieć :/ Super wpis! Lubimy takie życiowe :) Buziaki ;*
OdpowiedzUsuńBardzo się starałem haha dziękuje ;*
UsuńTo prawda wspomnienia zawsze zostają z nami... najlepiej się do nich wraca kiedy coś nam nie wyszło, bo zawsze dają motywację.
OdpowiedzUsuńprawda..
UsuńPrzepiękne napisane i bardzo przygnębiające. Sama często nad tym myślę ale nigdy bym tak pięknie nie dobrała słów.
OdpowiedzUsuńhttp://okiemmoralnegoczlowieka.blogspot.com/
Jeejuu dziękuje.. Pozdrawiam!
UsuńNaprawdę mądre przemyślenia. Sam nieraz nad tym myślałem :)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńTak... Wspomnienia są cenne, to one poniekąd kształtują naszą osobowość :)
OdpowiedzUsuńSzkoda że nie powrócą
UsuńSzkoda że nie powrócą
UsuńWiesz, ze wspomnieniami jest tak, że nasz mózg często je idealizuje. Tak naprawdę po czasie z przeciętnych mogą stać się naprawdę niezwykłe; tylko dlatego, że minął jakiś okres czasu. Nie wiem, na jakiej zasadzie to działa, ale nie da się zaprzeczyć, że jest tu pewien mechanizm.
Usuń