Znowu ona

 Dzisiaj mysle o niej

I nie moge przestac

Straszne to sa mysli

Nie chce ich miec  ciagle i ciagle

Ale mam

I tego nie zminie

Chyba

Srednio dzisiaj z samopoczuciem

Ale dobrze nie moze byc ciagle

Wiec tak jest

I tak chyba bedzie

 Moze byc ciezko bez ciebie

A z toba to juz w ogole

tesknie za nami

Toba i mna

Cos nowego i swiezego

 Czasami chodze promenada

I zastanawiam sie

Co ja jeszcze tutaj robie

Bo pomimo tego ze jest pieknie

Juz nie czuje tych emocji ktore czulem na poczatku

To niesamowite jak szybko emocje moga ulec zmianie

Ale jestesmy tylko ludzmi

A ja jestem tylko zagubionym Adrianem

Ktory szuka swojej drogi do domu

Nie wiem gdzie jest moj dom

Probuje go znalezc

Probuje i ciagle probuje 

Mijajac innych ktorzy zyja

I 

Chca zyc

A ja z kazdym dniem czuje sie coraz bardziej winny

Ze tkwie gdzie tkwie

Ze mam co mam

I nie mam czego nie mam

Ja chyba potrzebuje od nowa

Potrzebuje nowej ksiazki

Nie tylko rozdzialu

Chce czegos nowego i swiezego

Znowu

 Nie za duzo rzeczy dzieje sie 

Ale duzo w glowie

Zawsze dam sobie rade

 Przez chwile balem sie ze trace cie na zawsze

Znikalo wszystko po kolei, nawet male rzeczy

I to zawsze bylo przerazajace i ciezkie

Jestem trzezwy

Naprawde

Teraz naprawde jestem trzezwy

I juz nie chce do tego wracac

Trzezwosc nie zawsze wystepuje tylko w alkoholu, bo tego nigdy nie tkne 

Dopiero zaczynam od nowa sie odtruwac 

Czasami boje sie reakcji mojego ciala

Bo roznie reaguje

Ale wiem

Ze zawsze dam sobie rade

Z wami czy bez was

Zawsze dam sobie rade

Czy

 Czy stac mnie jeszcze na cos wiecej

Czy ciagle bede myslec o problemach

Ciagle myslec to tez nie jest dobrze

Ale ktos musi to zrobic

I wstawac rano przed budzikiem

Juz wiesz ile to kosztuje

I ile to kosztowalo wczesniej

Zrozum to w koncu

Nie chce jeszcze utonąć 

Swiat po mnie depcze

 Czasami czuje tak jakby walil mi sie swiat

Jakby juz nic na mnie nie czekalo

Jednego dnia wali mi sie swiat

A nastepnego dnia powoli ten swiat sie odbudowuje

I tak ciagle i ciagle

Nie wiem czy jesg to zdrowe

Bo ciagle oczekuje od swiata ze bedzie dla mnie łaskawy

Ze da mi sile

Ze mi pomoze

A ja leze na ziemi a swiat po mnie depcze 

Dlaczego musi byc tak jak jest

Czy to jest dobre?

Procz D tutaj wielu osob nie spotkalem

I boje sie ze juz nie spotkam 

Swiat jest dobry i zly

Przeciez nie moze byc zly czy dobry 24/7 prawda?

To jacy sa ludzie?

 Czuje sie zle dziisaj

Wzialem twoje ksiazki ze soba

 Wzialem twoje ksiazki ze soba

Po to zebys ciagle mogla byc ze mna

Stara ty

Ta ktorej jeszcze zalezalo

Ta ktora pisala te ksiazki dla mnie

I opisywala nasza historie skrycie

To

To niesamowite jak czlowiek moze ulec zmianie

Bo to przeciez juz 10 lat

A kiedy to zlecialo?

Kiedy to sie zmienilo? 

Gdzie sie zgubilem po drodze?

A ty dalej mnie nie znalazlas

I boje sie ze juz mnie nie znajdziesz

Kocham was

 Kocham was

Kocham was jak niebo kocha slonce

Kocham was jak ptaki kochaja latac

Kocham was jak jak pszczolki miod

Za kazdym razem coraz ciezej

U dopiero kiedy zauwazysz ze ktos za toba placze

Wtedy zaczynasz sobie uswiadamiac ze jestes dla kogos wazny

Ze łzy to nie tylko tesknota

Ze usmiech to nie tylko mimika

Te wszystkie emocje maja znaczenie 

Znaczysz cos wiecej niz tylko BYCIE 

A ja chyba dla was znacze cos wiecej

I nawet chyba sie tak czuje 

Jak to mozliwe ze jedni potradia byc ze mna codziennie, nieustannie, kilka, a nawet kilkanascie godzin

A drudzy nie potrafia poswiecic mi godziny

To sa osoby 

Im na mnie zalezy

Oni mnie chca i wyczekuja

A ja wyczekuje was

Kocham was

Upokarzające

 Chyba zrozumialem 

Ze wcale nie jestem na tyle wazny

Ze wcale nie musze przyjezdzac wczesniej

Bo przeciez ciezko wam znalezc godzine dla mnie

To takie

Upokoarzajace

Tak jakbym w ogole nie istanial

Tak jakbym przestal istniec kiedy wyjechalem

Czy to swiadczy o tym ze to nie te osoby?

Nawet jesli ta znajomosc trwa 10lat

Lub 15lat

Nie kazdy musi byc na zawsze

Powoli to rozumiem

Ze chyba

Nie ma czegos takiego jak na zawsze

Nie bede dla was 

Nie jestem dla was

Nic dla was nie znacze

Albo tego nie pokazujecie

Moze tego nie umiecie

Albo ja nie umiem

Ciezko jest byc tym ktory przyjezdza i wyjezdza

Bo wy tu jestescie zawsze

Ja krotki czas

I godzina

Dlatego to mnie boli 

Ze nawet godziny nie znajdziecie

Juz naprawde

Mam dosc

 Odbierz ode mnie

Nareszcie tutaj jestem

 Nareszcie tutaj jestem.

Tutaj

Gdzie to wszystko sie zaczelo

Gdy to postanowilem

Tutaj gdzie jest kazdy i nikt

Jestem tutaj

Na chwile

Ale jestem

Zaraz ide

 Zaraz ide w te miejsca

Tak

W te miejsca

Nasze miejsca

W miejsca ktore jeszcze jakis czas temu zyly

Byly uzywane

Były pielęgnowane 

Niesamowite jak dwa lata zlecialy jak za mrugnieciem oka

Naprawde nie wiem gdzie ten czas przepadl

Nie wiem gdzie go zabrali

I nie wiem kto go zabral

Z wami juz dlugo nie ma kontaktu

To nie tak za od razu zaluje tego czasu

Tylko zastanawiam sie gdzie sie podzialiscie

Wy wszyscy ktorzy byli

Gdzie wy jestescie?

Wracam pociagiem i bede za kilka godzin

A juz mysle o tych miejscach 

O Nibylandii

Gdzie sie podzial nasz wlasny swiat

 Musisz mnie wypuscic na chwile

Masz mnie na czas

 Ty na mnie nigdy nie czekasz

Zawszs masz mnie na czas

Przyzwyczailes sie do tego

A ja do tego dopuscilem

Nie powinienem

Ludzie przyzwyczajaja sie do dobrego

Dosc szybko

I tak jak sam mowiles

Dasz palec a wezma reke

To dosc znajome

I szczerze

Juz nie mam na to sily

Historia ciagle sie powtarza 

I do tego tez dopuscilem

Dlaczego ja zawsze godze sie na takie rzeczy?

Dlaczego ja nigdy nie potrafie odpuscic

Zawsze musze gdzies tam i cos tam

Cos dodac

Cos ujac

Osadzic

Tez sie ucze

Tez sie ciagle ucze

A ucze się troche na tobie

I na sobie tez

Mam prawo na zle emocje wobec ciebie

I wobec siebie tez

Lata lecą

 Nawet najmocniejszy wezel moze sie czasami rozluznic

I nasz sie chyba poluzowal

Jakos tak

Odpuszcza powoli

Czuje jak sie coraz bardziej rozluznia

Tak czasami jest

Tak czasami musi byc

Dlatego ja nie chce cie juz dusic soba

Lata leca dlatego

Nawet i on odpuszcza

Na tamie

 Chcialbym usiasc na tamie

Dziwna chec spelnienia

Czasami niemozliwa

Ale dalej chcesz to spelnic

Tak po prostu

Zeby bylo spelnione

Dla spokojnej glowy

Na to wyglada 

Kazdy na ciebie inaczej spoglada 

Nie chce utonac w tej tamie

Ja chcialem tylko usiadc

Zajrzec

A teraz nie wiem jak mam poradzic sobie 

No wez prosze cie

Idealny obraz

 Wstaje przy tobie 

Juz dzien jest lepszy

A jak cie przytulam

To czuje uczucie

I leze zanim pojde do pracy

Patrze i przytulam cie dopoki nie wyjde

Patrze na ciebie

Na twoje rysy twarzy

Jestes jak idealny obraz 

Przepraszam cie

 Przeciez ja cie kocham

Nie mysl nigdy inaczej

Naprawde

Kocham cie

I juz nie wiem w jaki sposob mam to przekazac 

Bo coraz czesciej mi sie nie udaje

Ale naprawde kocham cie

Nie wyobrazm juz sobie zycia bez ciebie

Nie wyobrazam sobie wstawac bez ciebie obok

Nie wyobrazam sobie ze moge na ciebie rano nie patrzec i nie mowic ze jestes moim skarbem i promyczkiem

Rozswietlasz mi dzien

Rozswietlasz mi zycie

Jestes jak swietlik ktory wskazuje droge

Nigdy nie chce zebys czul sie zle

Nigdy nie chcialem cie skrzywdzic specjalnie 

A mysle ze ciagle to robie

Dlatego jestem na siebie tak bardzo wsciekly

Nie potrafie zostawic ludzi przy sobie

Ciagle ich odrzucam

Ciagle czegos wymagam a sam niczego nie daje

Przepraszam cie

Naprawde cie przepraszam

 Pomoz mi dzisiaj

Ostatni rozdzial

 Ze zmiana wiaza sie jakies konsekwencje

Bo kiedy stamtad odchodzilem w podswiadomosci wiedzialem i czulem ze juz nie bedzie tak samo

Ze jak wroce to juz nie spotkam te same osoby ktore zostawilem wyjezdzajac

I ja wiem 

Zmiany sa zawsze ciezkie

Ale musialem zadbac o siebie, o swoje zdrowie i o swoje zycie

Bo czulem jak sie konczy 

Czulem ze jeszcze troche i koniec

Problem polega na tym ze no nie da sie wyjechac bez zmartwien

Ciagle zagubienie ale chec zycia

A z drugiej strony chcesz wrocic

Ale sie po prostu juz nie da 

Tamto zycie juz nie istnieje

Juz go nie ma 

Pisze nowa ksiazke

A nie wiem ktory to rozdzial

I jak bedzie nazywal sie

ostatni rozdzial

W jednym miejscu

 Siedze przed blokiem

Na tym mokrym chodniku patrzac w ksiezyc

I zastanawiam sie gdzie zaprowadzi mnie kolejny sztorm

Gdzie tym razem wyladuje

Gdzie poplyne razem z nim

Ciezko jest mi zyc w jednym miejscu

Lubie ten tekst

 Gdy odeszlas

Moje serce znowu sie rozpadlo

Tylko tym razem

Cale

Nikt nie moze go odbudowac

Tylko ty

Gdy odeszlas

Stalem sie pusty

Bez empatii

Bez zycia

Bo ty dawalas mi to zycie

Ty dawalas mi wszystko co najlepsze

Twoj usmiech sprawial ze mialem ochote wstac z lozka

Twoj smiech sprawial ze czulem sie szczesliwy

Nigdy w zyciu

Nie widzialem tak szczerego usmiechu

Nikt nigdy

Nie sprawial ze chcialem zyc

Naprawde

Dzieki tobie chcialem zyc

Chcialem czerpac to co najlepsze

Co sie z nami stalo?

Co sprawilo, ze tak latwo odpuscilismy?

Czy mozemy jeszcze raz to odbudowac?

Czy mozemy znowu sie przyjaznic?

Zaczac wszystko od nowa

Bez przykrych slow, ktore nas niszczyly

Znowu do tego wracam

Znowu za toba tesknie

Myslalem ze sie z tym pogodzilem

Ale wydaje mi sie

Ze nie da sie z tym pogodzic

Juz zawsze bedziesz dla mnie 

Najwazniejsza czescia

Mojego zlamanego serca

 W dupie z ta symulacja 

Coraz czesciej mam ochote

 Coraz czesciej mam ochote

Tak jakbym od nowa cos przezywal

Bo to tam, a to tam

I tak ciagle

Ja chyba to powoli trace gdzies

Znika 

Twoje imie ktorym do ciebie mowie 

Kojarzylo mi sie z czyms cieplym, przyjemnym, potulnym.

Nie umiem go juz chyba uzywac

Od pewnego czasu zastanawiam sie (ale nie o tym, o czym myslisz) jak nie zyc w codziennej beznadziejnosci

Codziennej nicosci

Czuje jakby tlen powoli znikal

Tak jskby zaraz mial po prostu zniknac

Nie wiem dlaczego tak jest

Nie jestem chyba szczesliwy

Nie ze z toba nie, tylko ogolnie

Mam pecha w zyciu

Przykro mi ze tak mysle, bo wolalbym tak nie myslec

Ale mysle

No i coz

Ja juz nie chce robic pewnych rzeczy

Tylko ciezko mi przestac 

Nie potrafie tego zrobic i chyba nawet nie chce przestac

Nie wiem co to mi daje

Bo juz nie szczescie 

Juz nie euforie 

Ja juz nic nie czuje

Naprawde

Ja nic nie czuje i nie obchodzi mnie co sie ze mna stanie

Kiedy zakwitne

 Zyłem w przekonaniu ze nigdy nikogo

Ze sam zrobie 

Ze zawsze sam gdzie nikogo nigdy

Teraz to ciekawe akurat

Siedzac tutaj 

Myslac

Zyjac i kochajac

Kwiecień juz kwitnie

A ja kiedy zakwitne

 Czasami czuje za nas dwoch

W marcu

 Ostatni post w marcu

Czasami czuje sie jak mąka przez sitko

Albo przeszyty przez kolce

Tylko ty potrafisz trafic w ten sposob doslownie i najmocniej

Czasami nie moge uwierzyc w to co do mnie mowisz na tym fotelu

Przy brudnym biurku

Na głuchej podlodze

Widze ten wzrok wyzszosci czasami

Choc wiem ze nie jestes zly to

Czasami czuje sie

Inaczej niz gorzej

To inne uczucie i go chyba nie znalem wczesniej

Wiec nie umiem go nazwac

A ty 

Nigdy nie napiszesz pierwszy pozniej

i zawsze czuje sie winny

naprawde, za kazdym kolejnym razem czuje sie winny coraz bardziej

Nie wien dlaczego to ciagle ja 

Ciagle moja wina

Ciagle

Ciagle popelniam bledy

Bo jestem jednym wielkim bledem

i wiem o tym

Ze czasami mowie cos czego nie potrafie uzasadnic i wytlumaczyc

macie nad tym przewage

Dlatego wiecie ze mozecie

Dlatego sobie pozwalacie

I chyba to rozumiem

Ale to sprawia ze chce sie zamknac w swojej beznadziejnosci jeszcze bardziej i bardziej

Czasami czuje ze to specjalnie 

I chyba 

To specjalnie 

To tez staram sie zrozumiec

Ale wlasnie 

Ja sie staram za bardzo zrozumiec 

ale juz odpuszam 

Chce juc w tym odpuscic 

Czesc mojej czesci gdzies odleciala 

Teraz