Wszystkiego Najlepszego, Adrian.

 (Ciąg dalszy tego co jest na instagramie)

Mylisz się, nie jesteś sam...

Masz wokół siebie ludzi, którzy Cię kochają.

Nie jesteś dla nich problemem nawet tak nie myśl.

Jesteś tylko człowiekiem i to zrozumiałe że sie boisz.

Nie staraj się każdego zadowolić, bo nawet nie wiem jakbyś chciał, nie zrobisz tego.

Nie da się każdego zadowolić.

Za to możesz zadowolić siebie.

Po prostu... spelniaj się.

Jestem tu z tobą.

Są z tobą inni.

Nie bój się...

Dalej masz siebie,

nie zepsuj tego.

Kocham Cię,

Twój Adrian.

Chce zmienić swoje życie

Muszę zmienić swoje zycie.

Tym razem na serio. 

Mam dość tego, ze tracę młodość na nic.

Na lenistwo. 

Tylko, ze to nie jest takie proste.

Muszę gdzieś wyjechać i zacząć od nowa. 

Wszystko od nowa.

To na pewno da mi kopa do działania. 

Boję się, ale wiem że muszę. Chcę już wyjechać na studia i chociaż na chwilę zapomnieć o tym jak bardzo mam spierdolone zycie.

Nie chce zapominać o niczym i o nikim.

Ja po prostu chciałbym w końcu zacząć normalnie żyć... 

Tego chce najbardziej.

Chce poznawać ludzi i być dobrym człowiekiem.

Czasem mi nie wychodzi - wiem. 

Jestem tylko człowiekiem który popełnia błędy, dużo błędów.

Nie zawsze się uczę na nich i to jest coś co chciałbym zmienić bo utknę w gownie.

Moje nowe postanowienie:

Doceń siebie i swoje wartości. Jesteś dobry Adrian. Zacznij zyc, bo zasługujesz. Kocham Cię.

                                                       Adrian, lat 19.

 cause i love u and i hope that youre okay.

Samotny (nowa edycja)

Ghr..

Fajne zaczęcie posta - wiem. 

Czuję się taaaaki samotny.

Dawno się taki nie czułem. 

Trochę zaczynam przejmować się tym, że faktycznie nie mam nikogo z kim mogę porozmawiać szczerze.

Wiem, odwala mi trochę.

Przed każdymi urodzinami mi odwala. 

Dlaczego?

Nie wiem. 

Boję się samotności.

Już wiem, jak się czuły niektóre osoby... 

Da się tak bez ludzi?

Pewnie się da, ale jest zajebiscie ciężko. 

DALEJ WIERZĘ

Tak jak kiedyś, chodziłem na sądy, siadałem wśród drzew, patrzyłem w niebo i myślałem co mam zrobić.

Znowu muszę tak zrobić. 

Natura da mi znać, zawsze podpowiada co mam robić.

Pogubiłem się w tym wszystkim.

Odwalam, przesadzam, nie oddycham. 

Mam coś odwalić, żeby wszyscy się zesrali, a później iść do wyra i spać?

CO ROBIĆ????? 

Samotność jest dziwna, naprawdę bardzo dziwna.

Z jednej strony super No bo masz czas dla siebie, ale z drugiej strony to nie ma z kim tego robić. 

Bo mógłbym w sumie oglądać 

seriale z kimś, 

śmiać się z kimś, 

płakać z kimś,

Odwalać z kimś. 

Ale nie mam z kim. Tutaj jest problem.

Jak znaleźć tego kogoś? 

Jak nie być samotnym??

Nie łącz tego

Jak mogę mówić komuś jak się czuje, skoro przez całe życie nikogo to nie interesowało.

To nie jest takie proste, otworzyć się i mówic o wszystkim co czujesz. 

Wolę nie mówić.

Wolę nie czuć. 

Usłyszałem raz komentarz: "nie czuję współczucia". Może to nie jest komentarz, ale to zabrzmiało bardzo... Hmmm raniaco?

Kiedy powiedziałem, coś co naprawdę mnie bolało to spotkałem się właśnie z taką odpowiedzią. 

Utwierdziła mnie w fakcie, że nie ma sensu cokolwiek mówić.

Wolę to napisać. 

Wolę wykrzyczeć.

Tak trzeba żyć i już.

Ludzie odchodzą i znajdują kogoś innego na Twoje miejsce i mimo, że to zajebiscie boli to tak już jest i tego nie zmienisz. 

Jestem sam od... Zawsze?

Nie wiem jak to wyjaśnić, byłem w związku, miałem niby przyjaciół, ale zawsze czułem pustkę. Pustkę, której nikt nie umiał wypełnić. 

Nie dało się.

Ja tego nie chciałem. 

Nie obwiniam nikogo, obwiniam tylko i wyłącznie siebie, bo nie umiem ufać.

To moja wina.

Ostatni znowu spotkała mnie podobna sytuacja.

Przyjaźń przyjaźnią 

Związek związkiem.

Nie da się tego pogodzić, mówię naprawdę w chuj poważnie. 

Nie da się bo zawsze będzie coś nie tak.

Niektóre rzeczy lepiej nie łączyć. 

Bo może wyjść nieźle gówno, prawda?

Kończąc moje wywody i żale.

Napisze tylko...

Srac na to.