Czasem czuję coś dziwnego, co siedzi gdzieś we mnie,
jakby burza przeszła cicho i zostawiła ciemność.
Niby nic się nie dzieje, a myśli wirują,
nie wiem, czy to smutek, czy radość, co się w nich kryją.
Chcę to nazwać, jakoś zrozumieć,
ale brak mi słów, choćby prostych, by uchwycić sens.
Czy to strach, co się skrył, czy tęsknota za czymś,
czy może po prostu coś, czego jeszcze nie znam?
Siedzi cicho, czasem mocniej się odezwie,
a ja tylko patrzę, słucham i próbuję zgadnąć,
czym są te emocje, co we mnie wciąż rosną —
nieznane, niepewne, a jednak tak bliskie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz