dosc

 po prostu

kurwa

dosc

Pozegnanie

 Chcialbym zebys ostatni raz

Zabral mnie w nasze miejsca

I ostatni raz posluchali naszych piosenek

Ostatni raz wspominali nasze chwile 

Wiem ze tak nie bedzie

Bo nie wiesz ze to nasz ostatni raz

Ostatni raz wszystkiego

Czuje ze juz cie nie potrzebuje

Przez to wszystko co sie stalo

Przez to wszystko co zrobiles

Przez to jak mnie traktowales 

I wiesz

Oczywiscie ze bedzie mi ciebie brakowac

Bo tak czuja ludzie

Jesli ktos jest dla ciebie wazny

A tej osoby juz nie ma w naszym zyciu

To zawsze bedziesz za nim tesknic

Niewazne jak bardzo wmawialbys sobie ze tak nie jest

Bedziesz tesknic

Zawsze

Tak jak ja

Zawsze bede tesknic

Za toba 

W lesie

 Moze kiedys spotkam cie w lesie

Bedziesz caly w robakach

A twoja krew juz dawno zaschła 

W lesie dzieja sie rozne rzeczy

Nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy 

Las jest piekny i cichy

Ale czasem

W tej ciszy jest tak bardzo glosny, tak bardzo krzyczy

A w tym pieknie jest straszny 

Nie do powstrzymania

Las rzadzi sie swoimi prawami

Teraz nalezysz do lasu 

Juz cie wchłonął

Jestes jego gleba

A na tobie rosna kwiaty

Niezapominajka 

Tak sie teraz nazywasz

Przykre jest to

Ze las i tak 

O tobie

Zapomni

kwiecien

 kwiecien

bo kwitne 

kwitne dla ciebie

moja glowa zamienia sie w kwiatki

poprzez pylek, wyciagasz mi wspomnienia

kwiecien jest piekny

kwiecien daje mi poczucie bezpieczenstwa

to dziwne 

ale zarazem intrygujace 

kwiecien

kwitnie

kwitne

ja

W głowie się nie mieści. post napisany 12 marca 2019r

Kilka dni temu obejrzałem piękną bajkę.

Na początku myślałem, że to zwykła bajka, dla dzieci, taka o.

Zmieniłem zdanie po obejrzeniu 5 minut tej bajki.

To najpiękniejsza bajka ostatnich lat, a jest z 2015 roku.

Nie będę wam pisać opisu filmu, napisze tyle, że 

życiem ludzi kieruje 5 emocji: Radość, Strach, Gniew, Odraza i Smutek.

Główną bohaterka jest 12-letnia dziewczynka Riley.

Tyle wystarczy.

Teraz chciałbym wam napisać, dlaczego ta bajka jest ważna.

Może to prawda.

Może w naszej głowie faktycznie są małe ludziki, które kierują naszym życiem.

Bajka chciała przekazać to, że kierujemy się emocjami.

Pokazuje, że po smutku przychodzi szczęście.

Kiedy z głowy Riley wypadło Szczęście i Smutek, które rozwaliły trwałe 

wspomnienia z głowy dziewczynki- ta straciła emocje.

Nic nie czuła.

Tak bardzo ją rozumiem. 

Wiem jak to jest stracić wszystkie emocje

i nic nie czuć.

Wiem jak to jest być tak bardzo zranionym, że nikt Cię nie rozumie,

nawet nie próbuje zrozumieć.

Zaczynają się wyłączać pewne "wyspy" w naszym umyśle,

Wygłupy, szczerość- już nie są takie same.

Tylko leżysz w łóżku i...płaczesz.

Nic nie czujesz.

Nawet smutku,

Nawet bólu.

I tak sobie żyjesz...

W końcu nie wytrzymujesz i zwierzasz się komuś bliskiemu i...

Znowu odzyskujesz siebie.

Zrozumiałeś, że wolisz być smutny niż nic nie czuć.

Emocje się łączą.

Smutek + Szczęście itp.

Tak chcesz żyć.

Chcesz się wygłupiać, chcesz cierpieć i płakać,

chcesz być szczęśliwy i chcesz się śmiać.

Bo tak jest w życiu, doznajemy różnych emocji.

Dziękuje tej bajce, że w końcu to rozumiem.

"wiem...wiem, że to nie tak miało być, ale... chcę do domu [...]

Chcecie żebym była szczęśliwa, ale...chce do moich starych przyjaciół

i tęsknie za hokejem...Chcę wracać do domu...Nie bądźcie źli..."